Szanowni Państwo!
Mamy przyjemność zaprosić Państwa do współpracy przy tworzeniu monografii zatytułowanej „Czarne i czerwone” w kulturze Europy. Przestawiając nazwy kolorów ze stendhalowskiej powieści z 1831 r. pt. Czerwone i czarne, pragniemy zachęcić Państwa do przesyłania propozycji artykułów w języku polskim, które wpisywać się będą w niejednoznaczną symbolikę kolorów. Tak jak u Stendhala tytuł powieści otwiera pole dla różnorodnych interpretacji, tak i nasz tytuł, mamy nadzieję, da Państwu możliwość do zaprezentowania szerokiego spectrum Państwa naukowych zainteresowań i fascynacji.
Pragniemy, by kolory te wpisywały się w problematykę szeroko pojętej kultury Europy od zarania czasów aż po dni obecne. Czerwień jako najgorętszy kolor, symbol miłości, rozpusty czy też wstydu oraz śmierci współgra, ale też i doskonale kontrastuje z czernią – kolorem niechcianym, o wyraźnie negatywnej konotacji, będącym także symbolem elegancji i luksusu.
Zapraszamy do współpracy przedstawicieli wszystkich dyscyplin humanistycznych zainteresowanych międzykulturową perspektywą, wpisującą się we wszelkiego rodzaju znaczenia czerni i czerwieni.
Proponujemy następujące zakresy tematyczne, które mogą być rozszerzone o Państwa osobiste spojrzenie na zaproponowaną przez nas problematykę:
- czerń i czerwień w sztuce i estetyce: od symboliki kolorów malarstwa średniowiecznego do triumfu koloru w malarstwie współczesnym (fowizm i neofowizm); percepcja barw w pełnym świetle dnia versus nocna percepcja dzieł sztuki; wzrok i dotyk jako zmysły estetyczne
- czerń i czerwień w (literackim) opisie wielowymiarowości ludzkiej egzystencji: śmierć, przemijanie, żałoba, smutek, cierpienie nicość, groza, troska, zdrada, kłamstwo, nieprawość (czerń) / miłość, namiętność, żądza, płodność, aktywność (czerwień)
- religijne aspekty czerni i czerwieni: malarstwo religijne, hierarchiczność kościoła, czerwień krwi Chrystusa, ognie piekielne, czerń i czerwień jako kolory szatana
- czerń i czerwień jako symbole władzy, potęgi i siły: purpura królewska, purpuraci, czerń duchowieństwa
- czerń i czerwień w refleksji społecznej i politycznej: rewolucja, lewicowość, socjalizm (czerwień) kontra reformacja i konserwatyzm (czerń); czerwony komunizm a/i czarny faszyzm – kontrasty czy wzajemne przyciąganie
- sarmacka czerwień kultury polskiej
- w czerni i czerwieni: rewolucja, walka, wojna, rzeź, pomsta
- (czarna) magia i czary
- czerń i czerwień w popkulturze: moda i design, manifestacje elegancji i luksusu
Czekamy na Państwa zgłoszenia do 15 grudnia 2015 roku. Prosimy wysyłać teksty na adres m.a.malinowska@uw.edu.pl lub k.tkaczyk@uw.edu.pl Monografia ukaże się drukiem w roku 2016.
Poniżej kilka ważnych wskazówek dotyczących publikacji. Prosimy o ich przestrzeganie, ułatwi nam to skład całego tomu. Z góry dziękujemy.
Nie ograniczamy objętości prac, ale prosimy o rozsądek w tej mierze, a więc dobrze by było, gdyby artykuł nie przekraczał 15 stron maszynopisu (15 x 1800 znaków). Oczywiście, jeśli nadmierne skrócenie tekstu miałoby wpłynąć negatywnie na jego treść, prosimy przysyłać teksty dłuższe. Czcionka Times New Roman 12 pkt., odstęp między wierszami jeden, wcięcie akapitu 1,25 cm.
Artykuły pisane w języku polskim. Tematyka związana z motywem przewodnim tomu.
Tytuły referatów pogrubioną czcionką 14. Tytuły podrozdziałów pogrubioną czcionką 12.
W lewym górnym rogu przed tytułem należy podać imię i nazwisko autora tekstu, pod spodem afiliację.
Tytuły utworów kursywą, przytaczane w tekście pierwszy raz: w wersji oryginalnej (w nawiasie polskie tłumaczenie tytułu), tytuły utworów przełożonych na język polski – na pierwszym miejscu tytuł polski (w nawiasie tytuł oryginału). Tytuły czasopism bez kursywy, w cudzysłowie.
Cytaty w cudzysłowie, bez kursywy, zmiany w cytatach [w nawiasie kwadratowym].
Dłuższe cytaty od czterech wierszy bez cudzysłowu, czcionka 11 pkt., odstęp między wierszami jeden, wcięcie z lewej i z prawej strony 0,6 cm.
Cytat w cytacie: „‘Gdy Filomele odebrano…‘”
Przypisy:
Przypisy dolne, tytuły książek i artykułów kursywą, przy tytułach czasopism cudzysłów i bez kursywy: „Sztuka i filozofia”, skróty: Ibidem, Tamże, Por.
Wzory przypisów:
P. Moritz, Grundlinien zu einer vollständigen Theorie der schönen Künste, w: Schriften zur Ästhetik und Poetik. Kritische Ausgabe, hrsg. von Hans Joachim Schrimpf, Tübingen 1962, s. 120.
W. J. Schelling, Filozofia sztuki. O stosunku sztuk plastycznych do przyrody. Bruno, czyli O boskiej i naturalnej zasadzie rzeczy rozmowa, przełożyła, wstępem i przypisami opatrzyła K. Krzemieniowa; przekład przejrzał Z. Kuderowicz, Warszawa 1983, s. 79.
Brożek, J. Jadacki, Reforma terminologi muzycznej, w: „Sztuka i filozofia” 2005, nr 26, s. 40-41.
Ibidem, s. 41.
J. Breitinger, O naśladownictwie natury, w: Filozofia niemieckiego oświecenia, wyboru dokonali oraz wstępami poprzedzili T. Namowicz, K. Sauerland, M. J. Siemek, Warszawa 1973, s. 481.
Prosimy o krótką notkę biograficzną w j. polskim.
Pozdrawiamy serdecznie i życzymy owocnej pracy
Monika Malinowska oraz Krzysztof Tkaczyk